Τράπεζες

Αυτό που με ενοχλεί αφάνταστα είναι τα θέσφατα και οι χρησμοί, που κάποιοι, υποτίθεται σπουδαίοι, λένε και μετά όλοι εμείς οι από κάτω τα τρώμε αμάσητα.
Είχε πει πριν από κάποια χρόνια μεγαλοτραπεζίτης ότι στην Ελλάδα πρέπει να μείνουν δυόμιση τράπεζες (τί θα είναι άραγε η μισή;).
Όλοι το θεώρησαν αυτό σπουδαίο και καταπληκτικό.
Δεν βγήκαν οι φιλελεύθεροι και νεοφιλελεύθεροι να φωνάξουν για τις μαλακίες της υπερσυγκέντρωσης του τραπεζικού συστήματος και την μείωση του ανταγωνισμού με τη θέσπιση πανίσχυρων ολιγοπωλίων.
Δεν φώναξαν και οι αριστεροί που δεν είδαν στην πρόταση αυτή τη δημιουργία δυόμιση πανίσχυρων επενδυτικών κέντρων που ουσιαστικά θα ελέγχουν την πολιτικοικονομική ζωή του τόπου.
Εγώ δεν αντιλαμβάνομαι τί θα είχε κερδίσει η χώρα αν αντί για δεκαπέντε τράπεζες είχαμε μόνο δύο. Δεν θα είχαμε προβλήματα διότι οι τράπεζες θα ήταν πιο μεγάλες ή θα είχαμε ακόμα μεγαλύτερα; Τελικά δεν ήταν η LEHMAN και η βασιλική της Σκωτίας που δημιούργησαν τα τεράστια προβλήματα στο διεθνές σκηνικό;
Και σήμερα εν όψει της κρίσης έχουμε το τεράστιο διαφαινόμενο σκάνδαλο να δοθούν αντί πινακίου φακής δημόσιες τράπεζες σε μια ιδιωτική. Από μόνο του αυτό δεν θα ήταν καταστροφικό, αλλά τα πράγματα τα περιπλέκει και τα κάνει καταστροφικά για τη χώρα ότι πίσω από την πρόταση βρίσκονται διεθνή τραπεζικά κεφάλαια (λέγε με GOLDMAN) που δημιούργησαν τα προβλήματα, συνέτειναν στην πτώχευση της χώρας και τώρα θέλουν να δώσουν κάτι ψίχουλα για να δημιουργήσουν τη μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας.
Είναι καταπληκτικά τα πράγματα. Χρήματα των φορολογουμένων πήγαν στην ΠΕΙΡΑΙΩΣ για να τη διασώσουν από την καταστροφή. Η τράπεζα παρά τις κρατικές ενισχύσεις μόλις και μετά βίας και οριακά πέρασε το τεστ, έχει φθάσει να έχει κεφαλαιοποίηση γύρω στο ενάμιση δις και θέλει με χρήματα από το εξωτερικό να αγοράσεις τις μεγάλες κρατικές τράπεζες.
Εγώ θα έλεγα να γίνει το αντίθετο. Να αγοράσει το ΤΤ την Πειραιώς και μαζί με την Ασπίδα, το Παρακαταθηκών και την Αττικής (η αγροτική πρέπει να μείνει αυτόνομη με κεφαλαιακή ενίσχυση) να δημιουργήσουν έναν ισχυρό τραπεζικό πόλο.
Λέω αυτά που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ και προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ. Όμως αυτό που περιμένω είναι το να εξειδικευθεί το τί σημαίνει κρατικός τραπεζικός πυλώνας. Πώς θα λειτουργεί; Πού θα διοχετεύει τη ρευστότητά του; Πώς θα συνδεθεί με τα επενδυτικά σχέδια των μικρομεσαίων. Πώς ένα τέτοιος όμιλος θα ξεφύγει από τα δάνεια που οδηγούνται στην κατανάλωση και στις πολλές πολυκατοικίες και θα οδηγήσει την οικονομία σε άλλα πρότυπα.
Και βεβαίως μια τέτοια κρατική τράπεζα πρέπει να έχει μια ανεξάρτητη από την κομματική νομενκλατούρα λειτουργία.
Και θα σας πω και κάτι τελευταίο. Ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα των τελευταίων ετών είναι η δανειοδότηση των κομμάτων, κυρίως από την Αγροτική, με εγγύηση και δέσμευση των μελλοντικών κρατικών επιχορηγήσεων. Και είναι σκάνδαλο διότι κανείς δεν γνωρίζει εάν τα κόμματα και τα επόμενα χρόνια θα πάρουν την ίδια επιχορήγηση ή θα πάρουν κάποια επιχορήγηση. Διότι κανείς δεν γνωρίζει εάν τα κόμματα και στα επόμενα χρόνια θα εκλέξουν βουλευτές ή θα εκλέξουν τους ίδιους βουλευτές. Πάρτε το ΣΥΡΙΖΑ. Είναι σίγουρα ότι το τμήμα Τσίπρα θα είναι στην επόμενη Βουλή; Από ποιόν θα ζητήσει η Τράπεζα τα χρήματά της; Από τον Κουβέλη που έχει ιδρύσει νέο κόμμα και δεν χρωστά; Και ποιός μας λέει ότι η ΝΔ θα έχει δύναμη πάνω από 30% με κόμμα Μπακογιάννη; Και για σκεφθείτε το. Δεν είναι λογικό ο Αντώνης να απογαλακτισθεί από τον αποτυχόντα Κωστάκη; Ποιός γνωρίζει πώς θα είναι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ σε λίγα χρόνια; Το γνωρίζουν τόσο καλά οι κρατικές τράπεζες που τόσο απλόχερα τα ακούμπησαν στα κόμματα και μέσω αυτών στα κανάλια για τη χειραγώγηση των πολιτών;