Διακηρυγμένος στόχος του κινήματος είναι η κατάργηση των διοδίων και η ελεύθερη διέλευση των οχημάτων. Θεωρώ την επιλογή αυτή συντηρητική-αντιδραστική για τους εξής λόγους.
Η κατάργηση κάθε μορφής διοδίου, έστω και του κρατικά ελεγχόμενου και εισπραττόμενου, αποπροσανατολίζει από τον κύριο κατά τη γνώμη μου στόχο, του να κτυπηθούν οι σκανδαλώδεις συμβάσεις παραχώρησης.
Ουδείς μιλάει λοιπόν για τον απαράδεκτο μαξιμαλιστικό στόχο που τέθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση σε συνεργασία με την τότε αξιωματική αντιπολίτευση και σημερινή κυβέρνηση να προχωρήσουν ταυτόχρονα πέντε τεράστια δημόσια έργα με τη μορφή της παραχώρησης, και με χρηματοδότηση μέσω διοδίων, που μας έφερε στο σημερινό αδιέξοδο. Ουδείς διαλέγεται για το ποιοί δρόμοι έχουν σήμερα προτεραιότητα και με ποιό χρηματοδοτικό σχήμα είναι δυνατόν να προχωρήσουν κάποια από τα έργα (όλα μαζί και ταυτόχρονα δεν γίνεται) και με τη μικρότερη επιβάρυνση των ασθενέστερων τάξεων.
Η ελεύθερη διέλευση όλων των οχημάτων ισοπεδώνει τον πτωχό με το Φιατάκι με τον Μερσεντάκια και τον Καγιενίστα. Το άνοιγμα των διοδίων την Κυριακή δίνει το δικαίωμα στον Βουπού να χρησιμοποιήσει το δρόμο για την αναψυχή του, ενώ τη Δευτέρα ο μεροκαματιάρης θα πληρώσει.
Ευθέως βάλλεται το άκρως προοδευτικό και πράσινο ζητούμενο του να πληρώνει ο ρυπαίνων. Πώς είναι δυνατόν να θεωρείται σωστό να πληρώνει ο φτωχός που δεν έχει αυτοκίνητο, ο συνταξιούχος που δεν οδηγάει, αυτός που κάνει τοπικά μόνο δρομολόγια τη συντήρηση και την κατασκευή των τεράστιων δρόμων για να αναπτύσσουν τις μεγάλες ταχύτητες οι μηχανοεξαρτώμενοι;
Το αυτοκίνητο είναι μέσο μεταφοράς άκρως ανταγωνιστικό με το σιδηρόδρομο. Αυτοί που ζητάνε γενική κατάργηση των διοδίων ουσιαστικά προωθούν κατάργηση των αντικινήτρων για τη χρήση του ΙΧ και υπονομεύουν το τρένο.
Μπορεί οι πολίτες του κινήματος «δεν πληρώνω» να έχουν καλές προθέσεις όμως με τους αγώνες τους ωφελούνται και χαμογελούν σαρκαστικά, περνώντας ελεύθερα από τα διόδια, οι πραγματικοί τζαμπατζήδες, κάθε αντιδραστικός πολίτης που το μόνο που τον νοιάζει είναι η τσεπούλα του, του να μην πληρώνει φόρους και τέλη.
Η κατάλυση του κράτους δικαίου, δημιουργεί μια τάση γενικευμένης ανομίας, που είναι ό,τι πιο αντιδραστικό μπορεί να συμβεί. Αύριο ο κόσμος δεν θα πληρώνει τους φόρους του, επειδή θα είναι άδικοι, θα καπνίζει όπου γουστάρει, θα παρκάρει στις θέσεις των αναπήρων και στις διαβάσεις, θα καταστρέφει και θα βρίζει στα γήπεδα, θα επιτίθεται στα θέατρα (έγινε και αυτό στο θέατρο τέχνης-ΝΤΡΟΠΗ!!!). Εγώ ήξερα ότι οι προοδευτικοί πολίτες πρέπει να επιζητούν το κράτος δικαίου, που σημαίνει ότι η εξουσία πρέπει να σέβεται τους νόμους που την αυτοπεριορίζουν και οι πολίτες να ακολουθούν τους νόμους, μέχρι με τους αγώνες τους να καταφέρουν να αλλάξουν τους άδικους και σκληρούς. Η γενικευμένη ανομία είναι απολύτως βέβαιο ότι θα ενισχύσει τις ρατσιστικές και φασιστικές ομάδες και θα οδηγήσει σε παραβίαση και από το Κράτος των συνταγματικά κατοχυρωμένων ατομικών δικαιωμάτων
Ποιά είναι κατά τη γνώμη μου η προοδευτική απάντηση στο θέμα των διοδίων, ποιά τα ζητούμενα και ποιές οι επιδιώξεις που θα πρέπει να τεθούν σε μία αγωνιστική διεκδίκηση (σε μια τέτοια περίπτωση μία από τις κινητοποιήσεις θα μπορούσε να ήταν και το κλείσιμο των διοδίων μία καθημερινή-όχι Κυριακή).
1. Πρέπει να αποφασισθεί ποιά από τα έργα έχουν κάποια προτεραιότητα. Ο περιορισμός της ποσότητας των έργων και η αλλαγή των ηλιθίων και αδύνατων επιδιώξεων να φτιάξουμε μαζί και ταυτόχρονα εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα δρόμων, θα δώσει τη δυνατότητα να δημιουργηθεί ένα νέο χρηματοδιτικό σχήμα, με μηδενισμό των διοδίων στα μη ολοκληρωμένα τμήματα και με μείωση στα υπόλοιπα.
2. Θα πρέπει άμεσα να κατασκευασθούν παράδρομοι σε όλους του εθνικούς δρόμους. Θα πρέπει να απαγορευθεί η είσπραξη διοδίου σε όσες περιπτώσεις δεν υπάρχει λογική εναλλακτική διαδρομή.
3. Θα πρέπει να επανασχεδιασθεί ο τρόπος είσπραξης των διοδίων.Σαν κριτήρια θα μπορούσαν να τεθούν. Η χιλιομετρική τιμολόγηση. Η τιμολόγηση ανάλογα με το πόσο ρυπαίνει καθένας ανάλογα με το όχημά του, όπως γίνεται και στα τέλη κυκλοφορίας. Η δραστική μείωση των διοδίων στις περιπτώσεις των πολύ συχνών χρήσεων από εργαζόμενους που πρέπει να πάνε στην εργασία τους. Η ταχύτητα διέλευσης ενός οχήματος μεταξύ διοδίων (όσο πιο γρήγορα πάει τόσο πιο πολλά να πληρώσει) Η έκπτωση στις περιπτώσεις που στο αυτοκίνητο επιβαίνουν 4 ή 5 άτομα και η επιβάρυνση, όταν επιβαίνει μόνο ένας.
4. Η επαναλειτουργία του σιδηρόδρομου. Η ενίσχυση των μαζικών μέσων μεταφοράς.
Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
