11 Φεβρουαρίου 2010

Δεν ξέρω αν αντιληφθήκατε τί συνέβη σήμερα.
Η Ελλάδα έπαψε να είναι ανεξάρτητο κράτος. Είμαστε υπό την κηδεμονία, των ισχυρών της Ευρώπης και των διεθνών οργανισμών. Πλέον είμαστε το μοναδικό κράτος της Ευρώπης που δεν θα μπορεί να διαχειρισθεί τα οικονομικά του, τη μισθολογική, φορολογική, επιδοματική του πολιτική.
Ποιοί κατά τη γνώμη μου μας έφθασαν εδώ;
Ο λαϊκιστής Ανδρέας Παπανδρέου, που ενώ είχε κάνει προμετωπίδα του το σύνθημα "η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες", δεν δίσταζε να δανείζεται με ταχείς ρυθμούς τεράστια ποσά από το διεθνές κεφάλαιο, υποσκάπτοντας τα θεμέλια της ανεξαρτησίας μας.
Η μεγαλομανία των Ελλήνων, κάποιων μεγαλοστελεχών του ΠΑΣΟΚ και μερίδας της μεγαλοαστικής τάξης που θέλησαν η μικρή Ελλαδίτσα να διοργανώσει για δυο βδομάδες του Ολυμπιακούς αγώνες. Εκεί ξεφύγαμε. Ξέφυγαν τα οικονομικά, η νοοτροπία μας, γίναμε αλαζόνες, η αριστερά πίστεψε ότι μπορεί να διεκδικεί από το Κράτος αλόγιστα, οι μεγαλοαστοί κατασπάραξαν την Ελλάδα, οι μικροαστοί θεώρησαν ότι ξαφνικά έγιναν μεγαλοαστοί, οι αγρότες θεώρησαν ότι είναι δημόσιοι υπάλληλοι, οι αιρετοί έπαψαν να έχουν όριο. Αποτέλεσμα η ανατροπή όλων των μεγάλων προόδων της δεκαετίας του 90.
Και τέλος είχαμε την ατυχία να έχουμε να έχουμε για έξη χρόνια τον χειρότερο διαχρονικά πρωθυπουργό της χώρας. Πλήρης η καταστροφή του συστήματος διακυβέρνησης Καραμανλή-Αλογοσκούφη. Τα πάντα παρέλυσαν.
Σήμερα παρά τις προσπάθειες τα πράγματα δεν μπορούσαν να αντιστραφούν.
Έμεναν δύο μόνον λύσεις.
Η πρώτη ήταν να βγούμε εθελοντικά από τη ζώνη του Ευρώ. Με αυτό τον τρόπο θα διατηρούσαμε την ανεξαρτησία μας. Θα τυπώναμε χρήμα. Θα υποτιμούσαμε το νόμισμά μας ίσως και κατά 100%. Θα κάναμε κάποιες γενναίες προσπάθειες να συγκρατήσουμε τον πληθωρισμό σε ποσοστό κάτω από 25%. Θα γινόμασταν μια πολύ φτηνή χώρα ίδίως για τον τουρισμό. Ο τουριστικός τομέας θα γνώριζε τεράστια άνθηση. Τα προϊόντα μας θα έβρισκαν διεξόδους στις διεθνείς αγορές. Θα γινόντουσαν πολύ δύσκολα τα ταξίδια στο εξωτερικό από τη μεσοαστική τάξη. Από την άλλη τα επιτόκια θα πήγαιναν στα ύψη. Το σοκ για την οικονομία θα ήταν πολύ μεγάλο και οι επιχειρήσεις θα είχαν δύσκολο μέλλον. Θα ερχόταν ένα τέλος στη σταθερότητα που προσφέρει ένα δυνατό νόμισμα.
Η άλλη λύση ήταν αυτή που διαλέξαμε. Δύσκολα μέτρα και κηδεμονία από άλλους. Από εδώ και μπρος, άλλοι θα λαμβάνουν τις αποφάσεις για εμάς. Οι αγρότες εάν θέλουν να πετύχουν κάτι θα πρέπει πλέον να κάνουν μπλόκο στην οδό Βρυξέλλες-Παρίσι. Οι Ελληνίδες δεν θα μπορούν να βγαίνουν σε σύνταξη νωρίτερα από τις Γερμανίδες. Θα μπει Γερμανική τάξη στην κοινωνία. Θα χάσει ο λαός τη σπιρτάδα του.
Θα κάνουμε χρόνια να συνέλθουμε.
Όμως μπορούμε

Η επίθεση στο ευρώ

Η επίθεση στην Ελλάδα είναι στην ουσία επίθεση του Αγγλοσαξονικού άξονα κατά του ευρώ.
Το είπε ο Πρωθυπουργός μας.
Το λένε σε κάθε ευκαιρία οι Υπουργοί.
Το αναμασάνε στα μονοθεματικά δελτία ειδήσεων οι μεγαλοδημοσιογράφοι.
Το ψελλίζει και ο Αντώνης
Το έχουν κάνει σημαία οι αριστεροί.
Εδώ όμως είμαι εγώ να σας πω μόνος εγώ το αιρετικό μου.
Αυτό που λένε όλοι παραπάνω είναι, κατά τη γνώμη μου, μια τεράστια μπούρδα.
1. Για να μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο θα έπρεπε να υπήρχε ένα ισχυρότατο πολτικοικονομικό κέντρο που θα διεύθυνε την επίθεση κατά του ευρώ. Ποιό είναι αυτό και από ποιούς αποτελείται; Από τον Ομπάμα και τον Μπράουν. Από τις Αμερικάνικες και Εγγλέζικες τράπεζες; Από τα κερδοσκοπικά funds; Από όλους μαζί που έχουν εξυφάνει ένα σχέδιο για να υποτιμήσουν το ευρώ;
2. Ας υποθέσουμε ότι αυτό το κέντρο που κάνει την επίθεση όντως υπάρχει. Γιατί να το κάνει; Στην αγορά των νομισμάτων παίζονται τεράστια ποσά και αντιτιθέμενα συμφέροντα. Είναι γνωστό ότι οι μεγάλες τράπεζες και οι μεγάλοι παίκτες στο FOREX, δεν έχουν ενιαία γραμμή αλλά ότι οι ισοτιμίες των νομισμάτων καθορίζονται από αντίθετα στοιχήματα. Όταν λοιπόν το Ευρώ ανατιμήθηκε τα τελευταία χρόνια από 90 λεπτά σε 1,50, κάποιοι κέρδισαν απίθανα ποσά και άλλοι έχασαν άλλα τόσα. Ποιοί ήταν αυτοί που κέρδισαν. Άραγε οι Ευρωπαίοι; Και ποιοί έχασαν. Άραγε οι Αμερικάνοι; Μόνον κάποιος ηλίθιος μπορεί να το ισχυρισθεί αυτό. Και σήμερα που ανατιμάται το δολάριο έναντι του Ευρώ χάνουν μόνον οι Ευρωπαίοι και κερδίζουν μόνον οι Αμερικάνοι; Πλέον το χρήμα και οι κερδοσκοπικές διαθέσεις των κατόχων του δεν έχουν χρώμα και εθνικότητα. Αλλά πέρα από την κερδοσκοπία των αγορών ας δούμε και τί συμβαίνει με την πραγματική οικονομία. Ποιός είναι περισσότερο ευχαριστημένος από την πτώση του Ευρώ; Ο Ευρωπαίος ή ο Αμερικάνος επιχειρηματίας; Ξαφνικά με την υποτίμηση του Ευρώ τα κέρδη της BMW και της MERCEDES θα εκτοξευθούν. Τα Γαλλικά AIRBUS θα είναι πλέον σε τιμή πλέον ανταγωνιστικά των BOΕING. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει με τα Αμερικάνικα προϊόντα. Είναι λοιπόν αστείο να λέμε ότι το ευρώ υφίσταται επίθεση.
3. Ας υποθέσουμε ότι πράγματι υπάρχει το κέντρο που κατευθύνει την επίθεση κατά του ευρώ και ας υποθέσουμε ότι πράγματι υπάρχουν μεγάλα συμφέροντα που θέλουν την υποτίμηση του Ευρώ. Τότε ας δούμε εάν πράγματι έχει υποστεί επίθεση το Ευρώ ή αν όλα αυτά είναι ανοησίες των πολιτικών μας ταγών. Λοιπόν σας πληροφορώ ότι την τελευταία εβδομάδα που υποτίθεται έγινε η μεγάλη επίθεση κατά του Ευρώ, το ευρωπαϊκό νόμισμα ανατιμήθηκε και έναντι της Βρετανική λίρας και έναντι του Αυστραλιανού δολαρίου και έναντι άλλων κύριων νομισμάτων. Μετά και από αυτό δεν μπορεί να μην έχετε πεισθεί περί της μπουρδολογίας.
Τώρα γιατί η Ελληνική οικονομία υφίσταται επίθεση, το κατά πόσο αυτή είναι δίκαιη και τί πρέπει να κάνουμε αυτά σε επόμενες αναρτήσεις.