11 Φεβρουαρίου 2010

Δεν ξέρω αν αντιληφθήκατε τί συνέβη σήμερα.
Η Ελλάδα έπαψε να είναι ανεξάρτητο κράτος. Είμαστε υπό την κηδεμονία, των ισχυρών της Ευρώπης και των διεθνών οργανισμών. Πλέον είμαστε το μοναδικό κράτος της Ευρώπης που δεν θα μπορεί να διαχειρισθεί τα οικονομικά του, τη μισθολογική, φορολογική, επιδοματική του πολιτική.
Ποιοί κατά τη γνώμη μου μας έφθασαν εδώ;
Ο λαϊκιστής Ανδρέας Παπανδρέου, που ενώ είχε κάνει προμετωπίδα του το σύνθημα "η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες", δεν δίσταζε να δανείζεται με ταχείς ρυθμούς τεράστια ποσά από το διεθνές κεφάλαιο, υποσκάπτοντας τα θεμέλια της ανεξαρτησίας μας.
Η μεγαλομανία των Ελλήνων, κάποιων μεγαλοστελεχών του ΠΑΣΟΚ και μερίδας της μεγαλοαστικής τάξης που θέλησαν η μικρή Ελλαδίτσα να διοργανώσει για δυο βδομάδες του Ολυμπιακούς αγώνες. Εκεί ξεφύγαμε. Ξέφυγαν τα οικονομικά, η νοοτροπία μας, γίναμε αλαζόνες, η αριστερά πίστεψε ότι μπορεί να διεκδικεί από το Κράτος αλόγιστα, οι μεγαλοαστοί κατασπάραξαν την Ελλάδα, οι μικροαστοί θεώρησαν ότι ξαφνικά έγιναν μεγαλοαστοί, οι αγρότες θεώρησαν ότι είναι δημόσιοι υπάλληλοι, οι αιρετοί έπαψαν να έχουν όριο. Αποτέλεσμα η ανατροπή όλων των μεγάλων προόδων της δεκαετίας του 90.
Και τέλος είχαμε την ατυχία να έχουμε να έχουμε για έξη χρόνια τον χειρότερο διαχρονικά πρωθυπουργό της χώρας. Πλήρης η καταστροφή του συστήματος διακυβέρνησης Καραμανλή-Αλογοσκούφη. Τα πάντα παρέλυσαν.
Σήμερα παρά τις προσπάθειες τα πράγματα δεν μπορούσαν να αντιστραφούν.
Έμεναν δύο μόνον λύσεις.
Η πρώτη ήταν να βγούμε εθελοντικά από τη ζώνη του Ευρώ. Με αυτό τον τρόπο θα διατηρούσαμε την ανεξαρτησία μας. Θα τυπώναμε χρήμα. Θα υποτιμούσαμε το νόμισμά μας ίσως και κατά 100%. Θα κάναμε κάποιες γενναίες προσπάθειες να συγκρατήσουμε τον πληθωρισμό σε ποσοστό κάτω από 25%. Θα γινόμασταν μια πολύ φτηνή χώρα ίδίως για τον τουρισμό. Ο τουριστικός τομέας θα γνώριζε τεράστια άνθηση. Τα προϊόντα μας θα έβρισκαν διεξόδους στις διεθνείς αγορές. Θα γινόντουσαν πολύ δύσκολα τα ταξίδια στο εξωτερικό από τη μεσοαστική τάξη. Από την άλλη τα επιτόκια θα πήγαιναν στα ύψη. Το σοκ για την οικονομία θα ήταν πολύ μεγάλο και οι επιχειρήσεις θα είχαν δύσκολο μέλλον. Θα ερχόταν ένα τέλος στη σταθερότητα που προσφέρει ένα δυνατό νόμισμα.
Η άλλη λύση ήταν αυτή που διαλέξαμε. Δύσκολα μέτρα και κηδεμονία από άλλους. Από εδώ και μπρος, άλλοι θα λαμβάνουν τις αποφάσεις για εμάς. Οι αγρότες εάν θέλουν να πετύχουν κάτι θα πρέπει πλέον να κάνουν μπλόκο στην οδό Βρυξέλλες-Παρίσι. Οι Ελληνίδες δεν θα μπορούν να βγαίνουν σε σύνταξη νωρίτερα από τις Γερμανίδες. Θα μπει Γερμανική τάξη στην κοινωνία. Θα χάσει ο λαός τη σπιρτάδα του.
Θα κάνουμε χρόνια να συνέλθουμε.
Όμως μπορούμε