Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010

Την πάτησαν;

Έλαβαν μέτρα που οπωσδήποτε δημιουργούν προβλήματα στην ανάπτυξη της οικονομίας.
προφανώς ρο έναν, για τον Παπανδρέου και τον Παπακωνσταντίνου ομιλώ, διότι περίμεναν την Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη για φτηνό δανεισμό, γρήγορη έξοδο από το βαθύ σκοτάδι, μετάβαση στο ημίφως και μετά βλέπουμε για να δώσουμε μια νότα αισιοδοξίας
Έπαιξαν σκληρό πόκερ με το να απειλούν την προσφυγή στα τα τρία κεφαλαία γράμματα, στο Δέλτα, το Ταυ και το Νί.
Οι Καλβινιστές φαίνεται ότι δεν βλεφάρισαν.
Λέω λοιπόν το εξής.
Εάν αύριο δεν βρεθεί κάποια Ευρωπαϊκή λύση, να το πάμε μέχρι τέλους.
Να δανειστούμε αύριο δέκα πέντε δις άμεσα με ακριβό επιτόκιο. Να πάμε το δύσκολο δρόμο της υπερηφάνειας. Να πληρώσουμε ακριβά διότι φταίμε.
Και μετά να κοπούν όλα μα όλα τα υπερβολικά.
Αύριο να ξεκινήσουμε με άμεσες αποφάσεις.
Τέρμα οι Μεσογειακοί αγώνες. Τέρμα η οποιαδήποτε επιδότηση για να αγοράζουμε Σισέδες και Ντάτολους.
Τέρμα ο οποιοσδήποτε μισθός ή σύνταξη πάνω από δύο χιλιάρικα, με την άμεση επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού.
Τέρμα τα μάγκικα των δημάρχων.
Τέρμα τα πολλά πολλά των επικεφαλής στην ΕΡΤ.
Τέρμα οι αστακοί στη Χαλκιδική από του Νεοδημοκράτες. (άκου 1.800 Ευρώ για να φάει μια παρέα γαλάζιων)
Τέρμα στην προσυνεδριακή της Ν.Δ. στο Ναύπλιο.
Τέρμα σε όποιο δημόσιο έργο δεν είναι άμεσης απόδοσης.
Να μην πάρουν μισθούς οι βουλευτές για έξη μήνες. να απολυθούν όλοι οι σύμβουλοί τους για την τετραετία αυτή.
Να πωληθούν όλα τα κρατικά ΙΧ ακόμα καιμ των Υπουργών, που θα κυκλοφορούν με τα ιδιωτικά του ΙΧ και με τις δημόσιες συγκοινωνίες. Να δοθούν κρατικά αυτοκίνητα μόνον σε όσους δεν έχουν σήμερα ΙΧ.
Να δοθούν γενναία κίνητρα για αύξηση όσων μετακινούνται με το σιδηρόδρομο για να μειωθούν τα ελλείμματά του.
Να παύσει η επιδότηση αεροπορικών διαδρομών στις άγονες περιοχές. Τα νησιά να συνδέονται ακτοπλοϊκά και τα άλλα μέρη οδικά και σιδηροδρομικά.
Να δοθεί γενναία μείωση σε όσους ασφαλίζουν όλο το προσωπικό τους στο ΙΚΑ. Να τιμωρηθούν με διπλάσιες εισφορές όσοι έχουν έστω και έναν ανασφάλιστο.
Να απελευθερωθούν όλα τα κλειστά επαγγέλματα. Το να είναι κλειστά τα επαγγέλματα δεν είναι σοσιαλιστικό, είναι καπιταλιστικό.
Έχω και άλλα, αλλά βαριέμαι να σας τα πω.

Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

Υγεία για τους πολλούς

Ας ξεφύγω λίγο από τη μιζέρια μας.
Ενα θα πω που πέρασε στα ψιλά στην Ελλάδα, μέσα στη λαίλαπα της κρίσης.
Εγινε μια μικρή επανάσταση στη "φιλελεύθερη" Αμερική.
Για πρώτη φορά τριάντα και πλέον εκατομμύρια φτωχοί Αμερικάνοι δεν θα πεθαίνουν σαν σκυλιά, όταν αρρωσταίνουν.
Η Αμερική των "μεγάλων ευκαιριών", αλλάζει.
Στηρίχθηκε στο παρελθόν στο φτηνό (πιο παλιά τζάμπα λόγω των σκλάβων)εργατικό δυναμικό, στις ελαστικότατες σχέσεις εργασίας με τις ελεύθερες απολύσεις για ψύλλου πήδημα, στους άφθονους πλουτοπαραγωγικούς πόρους, στις πολεμοκινητήριες της οικονομίας μεθόδους και στην έλλειψη κοινωνικής ασφάλισης που έκανε την εργατιά πραγματικό σκουπίδι.
Σήμερα κάτι αλλάζει και πρέπει να το πούμε.
Η Αμερική των πανεπιστημίων, της διανόησης, της κουλτούρας και τώρα της κοινωνικής αλληλεγγύης άρχισε να ξεπροβάλλει.
Η οικονομία της στα επόμενα χρόνια μοιραία θα υποχωρήσει.
Αυτό σημαίνει, κατά τη γνώμη μου, λιγότερους πολέμους, αλλαγή νοοτροπιών στους Αμερικάνους πολίτες και καλύτερο πλανήτη.
Ξέρω ότι πολλοί διαφωνούν.
Την άποψή μου λέω.
Τελικά ο Ομπάμα και ο στενός γύρω του κόσμος, ίσως αποτελέσει την καμπή στην Αμερικάνικη και παγκόσμια ιστορία.
Ελπίζω όμως ότι κανείς δεν θα θεωρήσει αμελητέο ότι ένας πληθυσμός τριπλάσιος όλης της Ελλάδας θα έχει αύριο κάποια ιατρική ασφάλιση.

Τρίτη 16 Μαρτίου 2010

Στεναχωριέμαι

Ακούγονται πολύ όμορφα. Τα όμορφα χωριά, όμορφα καίγονται.
Μας λέει ο Αλέξης στη συνέντευξή του στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, ότι για να ξεπεράσουμε την κρίση, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να διαπραγματευθούμε την έκδοση ευρωομολόγου, που θα χρηματοδοτήσει το χρέος μας. Αναρωτιέμαι δουλεύει μόνον εμάς ή και τον εαυτό του. Διότι είναι έξυπνος άνθρωπος και δεν μπορεί να το εννοεί. Εδώ πήραμε ένα σωρό μέτρα, ξεζουμίσαμε ακόμα και αυτόν το άμοιρο, που δεν εισπράττει τίποτα και, παρ΄όλα αυτά, κανείς δεν επιθυμεί να πληρώσει τα χρέη μας. Μας έχουν βάλει στη γωνία και τους αρέσει. Και τώρα μας λέει ο Αλέξης ότι οι Γερμανοί θα εκδώσουν ευρωομόλογο, χωρίς να πάρουμε ιδιαίτερα μέτρα και θα μας το δώσουν γιατί είμαστε, απλά έτσι οι Ευρωπαίοι μάγκες.
Μας είπε και το άλλο. Το χρέος της χώρας που μας το έχουν βάλει καπέλλο, οι διοικούντες, παρέα με τους διακόσιους έως τριακόσιους χιλιάδες, φοροφυγάδες, τα τρωκτικά, τους απατεώνες, θα πρέπει να το χρηματοδοτήσουμε με λαϊκό ομόλογο. Πόσα θα ζητήσουμε από τον κοσμάκη και από τις οικονομίες του; Τί μας λέει ο Αλέξης; Εχει την εντύπωση ότι αυτοί που τα έχουν τσεπώσει δεν αγοράζουν υψηλότοκα Ελληνικά ομόλογα; Από ποιούς θα τα παρουμε, ποιοί θα αγοράσουν τα λαϊκά Ελληνικά ομόλογα; Πόση ρευστότητα θα αφαιρέσουμε από τo εγχώριο σύστημα; Ποιός θα μας δώσει χαμηλότοκα ποσά και θα διακινδυνέψει τα κεφάλαιά του για να χρηματοδοτήσει μια ήδη χρεωκοπημένη χώρα;
Είπε και άλλο ο τρομερός Αλέξης. Να τα πάρουμε από τα υπερκέρδη των εφοπλιστών. Σοβαρολογεί; Πιστεύει ότι θα παραμείνει έστω και ένα καράβι υπό Ελληνική σημαία; Πιστεύει ότι θα παραμείνει έστω και ένα εφοπλιστικό ευρώ στη χώρα αν ισχύσουν τα τρομερά μέτρα του Αλέξη;
Είναι δυνατόν ο Αλέξης να μην λέει τίποτα για το μεγάλο τμήμα των Ελλήνων που ροκανίζουν τον πλούτο της χώρας; Να μην προτείνει ένα συνολικό σχέδιο, που να μπορεί να εφαρμοσθεί για να εισπραχθούν από το Κράτος τα τεράστια ποσά που έχουν ροκανίσει οι ημέτεροι του πολιτικού συστήματος; Να μην λέει τίποτα για να σταματήσουν οι υπερσπατάλες, που ευνοούν ένα σημαντικό τμήμα του πληθυσμού;
Και σήμερα ήλθε το άλλο καταπληκτικό από τη ΡΙΖΑ του ΣΥΡΙΖΑ. Να εθνικοποιηθούν όλες οι τράπεζες στη χώρα μας.
Αυτοί τώρα τί μας λένε; Να πληρώσουμε το Λάτση και τον Κωστόπουλο για να τους πάρουμε τις Τράπεζες. Με τί χρήματα θα γίνουν οι εθνικοποιήσεις; Εκτός και αν εννοούν δημεύσεις των τραπεζών. Και αυτό να γίνει ξαφνικά σήμερα με τα τωρινά κοινωνικοπολιτικά δεδομένα. Φαντάζεσθε τί έχει να γίνει εάν κάτι τέτοιο αποφασιζόταν; Πρώτα απ΄όλα θα βρισκόμασταν με μιας εκτός ευρωζώνης και ευρωπαϊκής ένωσης. Δεύτερον θα κατέρρεε μέσα σε μια μέρα όλο το εθνικό πλέον τραπεζικό μας σύστημα. Οι τράπεζές μας πλέον είναι διεθνοποιημένες και παγκόσμιες και ως εκ τούτου η κατάρρευσή τους θα ήταν στιγμιαία. Οι διεθνείς επενδύσεις θα κατέρρεαν. Οι πιστωτικές γραμμές από τα διεθνή κεφάλαια θα έκλειναν μέσα σε δευτερόλεπτα. Η ροή οποιουδήποτε χρήματος θα σταματούσε. Η νέα δραχμή θα έχανε όλη την αξία της. Ο πληθωρισμός θα μετρούσε αρκετά μηδενικά. Το κράτος θα έδινε μισθούς με πληθωριστικό χρήμα, το οποίο μέσα σε ελάχιστα λεπτά δεν θα είχε καμία αξία. Η χώρα θα κατέρρεε μέσα σε ελάχιστες μέρες.
Στεναχωριέμαι διότι από παλαιά τους ψήφιζα. Τώρα πλέον έχουν γίνει πλήρως ανεύθυνοι.
Τέρμα.

Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010

Πάμελα ή Ανγκέλα

Από τη στιγμή που η Ελλάδα εισήλθε στην ευρωζώνη, άρχισε να κολυμπάει στη θάλασσα χωρίς σωσίβιο και χωρίς μπρατσάκια. Προσπάθησε να μάθει κολύμπι και αρχικά έδειχνε ότι τα καταφέρνει. Η θάλασσα ήταν ήρεμη και γύρω μας ήταν ένα σωρό "φίλοι" που βοηθάγανε στην εκμάθηση. Τότε αρχίσαμε να γίνουμε θαρραλέοι και μετά θρασείς. Νομίσαμε ότι τα ήρεμα νερά και οι φίλοι θάταν για πάντα εκεί. Αρχίσαμε να κάνουμε και δύσκολα στυλ κολυμπιού, όπως πεταλούδα. Νομίσαμε ότι είμαστε οι πλέον μάγκες και ξανοιχτήκαμε τόσο που πλέον δεν φαινόταν η ακτή. Ήταν τόσο εύκολο το θέμα που απομακρυνθήκαμε από τους φίλους, άλλωστε τί ανάγκη τους είχαμε, αφού τα καταφέρναμε τόσο καλά. Ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων αυξήθηκε πολύ, οι δαπάνες ξέφυγαν, τα αρπαχτικά οργίαζαν, ο Καραμανλής έπαιζε play station, o Αλογοσκούφης δεν έκανε τίποτα, ο Τσίπρας με το αίτημά του για πρόσληψη και άλλων 100.000 δημοσίων υπαλλήλων, μα έβαζε βαράκια στοπ κολύμπι μας, η Παπαρήγα έβαζε τους Παμίτες της να μας κάνουν πατητές βουτιές, με το αίτημα για διπλασιασμό των μισθών, χωρίς καμία αύξηση παραγωγικότητας, ο Παπανδρέου χαμογελούσε διότι θεωρούσε ότι σε λίγο θα είναι αυτός ο προπονητής του κολυμβητή της ανοιχτής θάλασσας.
Ξαφνικά η θάλασσα φουρτούνιασε, αλλά ο Καραμανλής ουδέν έπραξε για να στρίψει την πορεία προς την ακτή.
Σε λίγο άρχισε ο κολυμβητής να βουλιάζει, να μην μπορεί να επιπλεύσει, άρχισε να καταπίνει νερά. Ο Καραμανλής το έβαλε στα πόδια. Νέος προπονητής ανέλαβε ο Παπανδρέου.
Στην αρχή πίστεψε ότι ο κολυμβητής θα καταφέρει να μείνει στον αφρό, χωρίς και αυτός να δώσει εντολή για επιστροφή. Η αριστερά συνέχισε να ζητάει και άλλο ξάνοιγμα στον ωκεανό πλέον. Οι Νεοδημοκράτες το είχαν βουλώσει και δεν έλεγαν τίποτα.
Ο Παπανδρέου τότε κατάλαβε τι γινόταν και έδωσε εντολή να γυρίσει ο κολυμβητής μόνος του πίσω στα ρηχά. Νόμισε στην αρχή ότι θα τα καταφέρει μόνος του.
Σε λίγο ο κολυμβητής δεν μπορούσε ούτε καν να κινηθεί. Κάποιοι ισχυροί εχθροί που είχαν στοιχηματίσει ότι δεν θα τα καταφέρει έβαζαν επί πλέον εμπόδια στην επιστροφή. Πριν βουλιάξει στον πάτο πρόλαβε ο κολυμβητής και ψέλισε may day.
Ημιθανή τον έβγαλαν έξω οι ναυαγοσώστριες και άρχισαν στον τελειωμένο κολυμβητή να του κάνουν το φιλί της ζωής. Δυστυχώς η ναυαγοσώστρια δεν ήταν η Pamela Anderson, αλλά η Ανγκελα Μέρκελ.
Η αριστερά επιμένει ότι πρέπει άμεσα να σταματήσει το φιλί της ζωής και να ξαναπάμε στη θάλασσα.
Ισχυρίζονται ότι υπάρχουν οι εσωτερικές δυνάμεις να κολυμπήσουμε μόνοι μας μέσα στα κύματα.


Ο Χ Ι Α Υ Τ Η




Α Λ Λ Α Α Υ Τ Η

Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

Οι βαζέλες

Τώρα που λήφθηκαν τα μέτρα που αποφάσισαν οι Ευρωπαίοι για μας, αφού η Κυβέρνηση δεν είχε επεξεργασθεί το οτιδήποτε, η Νέα Δημοκρατία συνεχίζει να είναι ανύπαρκτη και η αριστερά κραυγάζει και δεν προτείνει, τώρα λοιπόν που οι Ευρωπαίοι αποφάσισαν για μας, να δούμε λοιπόν τί θα κάνουν τώρα για να μας σώσουν.
Διότι εάν δεν καταλάβατε, έχουμε ήδη χρεωκοπήσει.
Ήδη έχουμε δανεισθεί από τους τοκογλύφους και εάν δεν βοηθηθούμε και πάλι θα βρεθούμε στην ίδια κατάσταση.
Ακούστε λοιπόν την πρόβλεψή μου.
Επειδή οι Γερμανοί έχουν μια εμμονή με το σταθερό και ισχυρό νόμισμα δεν θα το αφήσουν να υποχωρήσει λόγω των Ελλήνων.
Θα πάει λοιπόν ο Γιώργος την Παρασκευή στην Αγγέλα και ενώ όλοι θα περιμένουν να ακούσουν τα συγκεκριμένα μέτρα βοήθειας στην Ελλάδα, το μόνο που θα πει η Γερμανίδα δημόσια είναι επαίνους για τον Γιώργο. Θα δώσει μόνον πολιτική στήριξη και θα περιμένει να πέσουν από μόνα τους τα επιτόκια.
Επειδή όμως τα επιτόκια δεν θα πέσουν αρκετά, παρά μόνο λίγο και θα είμαστε αναγκασμένοι να ξαναδανεισθούμε από τοκογλύφους, που αυτή τη φορά θα έχουν την πρόθεση να βάλουν και λίγο βαζελίνη για να μην πονέσουμε πολύ.
Τότε λοιπόν θα παρέμβουν οι Γερμανοί, θα δώσουν κάποιες εγγυήσεις και θα βάλουν στο παιχνίδι και κάποια ταμεία και τραπεζικά κεφάλαια να αγοράσουν με λίγο μικρότερα επιτόκια τα Ελληνικά ομόλογα. Ετσι θα έχουν επιβάλει τις πολιτικές τους στην υποτελή χώρα που λέγεται Ελλάδα, δεν θα πληρώσουν τίποτα, αντίθετα τα Γερμανικά κεφάλαια θα οικονομήσουν από πάνω, από τον ήδη ξεζουμισμένο Ελληνα φορολογούμενο-βαζέλα.

Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

Η αριστερά μπροστά στην κρίση

Ήταν η πολύ μεγάλη ευκαιρία της αριστεράς να δείξει το δικό της διακριτό στίγμα σε όσα συμβαίνουν στη χώρα μας.
Θα μπορούσε να έκανε τις δικές της προτάσεις για το οξύτατο χρηματοδοτικό πρόβλημα της χώρας μας.
Να μιλήσει με αριθμούς και συγκεκριμένες πολιτικές για το πώς θα βρεθούν έσοδα και θα εξοικονομηθούν χρήματα για την αντιστροφή της κατάστασης, χωρίς να θιγούν οι χαμηλόμισθοι, οι χαμηλοσυναταξιούχοι και οι άνεργοι.
Αντί να προτείνουν συγκεκριμένα πράγματα, η Κανέλλη, ο Στρατούλης και αυτός ο περίεργος ο Μπογιόπουλος κραυγάζουν.
Ακουσα τρομερά πράγματα. Να τα πάρουμε από τις Τράπεζες που έχουν 700 δις ενεργητικό. Να τα πάρουμε από τις επιχειρήσεις του χρηματιστηρίου που έχουν φέτος κέρδη 6 δίς. Να τα πάρουμε από τους 100 πλούσιους, που τα χρήματά τους φτάνουν για να καλύψουν τα ελλείμματα. Και το ωραιότερο; Φταίνε οι Γερμανοί και όχι το ξερό μας το κεφάλι και οι αντιδραστικές πολιτικές του παρελθόντος γαλάζιες και πασοκικές.
Και βέβαια δεν βρέθηκε κανείς να τους πει ότι η χρηματιστηριακή αξία όλων των επιχειρήσεων και όχι μόνον των τραπεζών είναι σήμερα 70 δις ευρώ. Ακόμα και εάν δηλαδή αποφασίζαμε να δημεύσουμε όλες τις τράπεζες και αν καταφέρναμε να τις ρευστοποιήσουμε και πάλι μόλις που θα υπερκαλύπταμε αυτά που χρειαζόμαστε να δανεισθούμε για φέτος και θα παρέμενε το χρέος που λήγει τα επόμενα χρόνια. Ακόμα και εάν φορολογούσαμε το 100% των κερδών όλων των επιχειρήσεων και πάλι αυτό θα ήταν μόλις το 1/7 αυτών που χρειαζόμαστε για φέτος. Ακόμα οι άνθρωποι δεν έχουν αντιληφθεί ότι το πρόβλημα δεν είναι οι εκατό μεγαλοοικογένειες αλλά τα χιλιάδες τρωκτικά του δημοσίου κορβανά. Βουλευτές, σύμβουλοι, συνταξιούχοι βουλευτές, συνταξιούχοι ευρωβουλευτές, άχρηστοι σύμβουλοι επιχειρήσεων, πολυθεσίτες συνδικαλιστές, εργολάβοι της πλάκας. Κάποτε πρέπει η αριστερά να μιλήσει για το όργιο της σπατάλης στο δημόσιο. Για το πάρτι των φαρμακευτικών επιχειρήσεων και εταιριών που προμηθεύουν τα νοσοκομεία, σε συνεργασία με μεγαλογιατρούς και μεγαλοφαρμακοποιούς. Κάποτε πρέπει να δουν το αίσχος της αργομισθίας κάποιων δημοσίων υπαλλήλων, που κυριολεκτικά τα γράφουν όλα στα παπάρια τους σε αντίθεση με κάποιους άλλους που παρότι αμείβονται γλίσχρα αγωνίζονται. Για το όργιο των προμηθειών. Για τις δεκάδες κομπιούτερ και αντίστοιχους εκτυπωτές που υπάρχουν σε κάθε γραφείο χωρίς νόημα. Για τις χιλιάδες ώρες που περνάνε κάποιοι υπάλληλοι παίζοντας πασιέντζα ή περιδιαβαίνοντας στο ίντερνετ.
Από τις δαπάνες του προϋπολογισμού, μόνον οι μισές πάνε σε μισθούς και συντάξεις. Ας κόψουμε τους μεγάλους μισθούς και τις πολύ μεγάλες συντάξεις και ας αυξήσουμε τις μικρές. Ταυτόχρονα να ξεκινήσει ένας πόλεμος για όλες τις άλλες δαπάνες του δημοσίου. Αυτές είναι 50 δις. Μάχη να τις περικόψουμε, να τις πετσοκόψουμε. Να αφήσουμε μόνον όσες έχουν αναπτυξιακό χαρακτήρα. Μόνον τις πολύ αναγκαίες προμήθειες. Πρέπει να δώσουμε ένα πνεύμα αισιοδοξίας στους πολίτες ώστε η χώρα να μην μπει σε βαθιά ύφεση, που θα οδηγήσει σε νέες περικοπές.
Ήταν θεωρώ ευκαιρία να τα πει όλα αυτά και άλλα η αριστερά και να εκφράσει το δικό της λόγο σε σχέση με τις νεοφιλελεύθερες λογικές. Ήταν ευκαιρία να μιλήσει η αριστερά με συγκεκριμένα νούμερα και συγκεκριμένες πολιτικές προτάσεις για να αλλάξει η χώρα.
Χάθηκε η ευκαιρία με τις ανόητες κραυγές.