Ποιές πρέπει να είναι οι νέες παραδοχές της αριστεράς

Το σκηνικό άλλαξε τελείως.
Το να παραμείνουμε στα στερεότυπα του παρελθόντος μόνον ζημιά μπορούμε να κάνουμε στους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους φτωχούς και τα στρώματα της νεοφτώχειας που θα δημιουργηθούν.
Πρέπει επομένως να δούμε ξανά τις παραδοχές, πάνω στις οποίες βασίζονται οι πολιτικές και οι προτάσεις της αριστεράς, ιδίως του ΚΚΕ.
1. Το χρέος είναι τεράστιο και πρέπει να βρεθεί τρόπος να μειωθεί.
2. Σήμερα είμαστε μια πολύ πλούσια χώρα με ελάχιστη παραγωγή. Αυτό είναι ένα τεράστιο παράδοξο, που δημιουργεί και τροφοδοτεί τον παρασιτισμό, τη μαύρη οικονομία, τον εύκολο πλουτισμό, την τεράστια φοροδιαφυγή. Επομένως πρέπει να βρεθεί τρόπος να εκμεταλλευθούμε τα μεγάλα πλεονεκτήματα της χώρας για αλλαγή και αύξηση του παραγωγικού δυναμικού.
3. Οι μισθοί των εργαζομένων είναι πολύ χαμηλοί, και αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό.
4. Ο πλούτος που έχει δημιουργηθεί στη χώρα τα τελευταία χρόνια κατά ένα μεγάλο μέρος έχει οδηγηθεί στα παράσιτα, στους μεγαλοεργολάβους, μεγαλοσυμβούλους, φοροφυγάδες, τρωκτικά του δημοσίου. Είναι ένα μεγάλο κομμάτι εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων, που ζουν στα Βόρεια και Νότια προάστια, που έχει φτιάξει τις δεκάδες χιλιάδες πισίνες στην Αθήνα, τις βίλες στη Μύκονο που κυκλοφορούν αυτοί και οι κανακάρηδές τους με τα Καγιέν. Είναι επομένως αναγκαίο να αλλάξει το στερεότυπο, του να τα "βάλουμε με τους Λάτσηδες και τους μεγαλοτραπεζίτες" και να δούμε το πραγματικό σημερινό πρόβλημα.
5. Μπορεί οι μισθοί στο Δημόσιο να είναι χαμηλοί, όμως η αριστερά δεν μπορεί να χαϊδεύει τον ωχαδερφισμό, την κοπάνα, την αδιαφορία, το αραλίκι ενός μεγάλου μέρους των δημοσίων υπαλλήλων. Πρέπει να δούμε την πραγματικότητα και αυτή είναι ότι ο δημόσιος τομέας τσαλακώνεται από την εικόνα που παρουσιάζει.
6. Δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια στα φασινόμενα διαφθοράς στο δημόσιο τομέα.
7 Εάν καταφέρναμε να ελέγξουμε τη φοροδιαφυγή και πλησιάζαμε το μέσο όρο των άλλων κρατών που αφορά τα φορολογικά έσοδα σε σχέση με το ΑΕΠ, δεν θα είχαμε κανένα απολύτως πρόβλημα. Ο μέσος όρος είναι 31% και αν φτάναμε στο ποσοστό αυτό θα είχαμε μεγάλα πλεονάσματα, αντί για ελλείμματα.
8. Και τελευταίο και το πλέον βασικό. Εάν θέλουμε να δώσουμε μια αριστερή προοπτική για το μέλλον με αύξηση μισθών, μείωση της φτώχειας και αναδιανομή του πλούτου, πρέπει να κάνουμε το παν για να διατηρήσουμε όσο το δυνατόν τον πλούτο που έχουμε δημιουργήσει. Επομένως πρέπει να κάνουμε πολιτικές, ώστε η μείωση του ΑΕΠ (διότι αναπόφευκτα θα έχουμε μείωση) να περιορισθεί σε μονοψήφιο νούμερο και όχι σε ποσοστά 60-70 ή και 80%, που μπορεί αν φθάσει σε περίπτωση λανθασμένων επιλογών. Είναι εύκολη η παραδοχή ότι παραμένουμε αμετακίνητοι και τελικά αυτό που να έχουμε να μοιράσουμε στο μέλλον να είναι μόνον τα ιμάτιά μας.