Οι νεοπλούσιοι

Χάθηκε η ευκαιρία να κτυπηθεί αυτή η άχρηστη τάξη των νεοπλούσιων με τις υπέρογκες αμοιβές.
Κάτι είπαν, κάτι έκαναν (δεν θα μπορούσαν κι αλλιώς) όμως τα προνόμια παρέμειναν και αφού παρέμειναν κάποτε θα ξαναγιγαντωθούν. Δεν μου λέει τίποτα η μείωση των αμοιβών των μεγαλοκοματικοστελεχών. Οταν κάποιος τσεπώνει διακόσια χιλιαρικάκια το μήνα πάλι με τεράστια προνόμια θα μείενι αν αύριο παίρνει εκατό. Αν όμως το πλαφόν παει στα δέκα χλιάρικα, δύσκολα θα ξανανέβει. Και όταν ο μεγαλύτερος μισθός στο Δημόσιο είναι αυτός, τότε σύμφωνα με τη νομοθεσία, ανάλογος θα είναι και ο μισθός του Προέδρου του Αρείου Πάγου και δραστικά θα μειωθούν οι υπέρογκοι μισθοί των δικαστικών.
Γιατί όμως κανείς δεν μιλάει για την τάξη αυτή των νεοπλούσιων, κρατικών στελεχών, κομματικών γλειφτών, συμβούλων, παρασυμβούλων, δημοσιογραφάρων, ηγετών του συνδικαλισμού κλπ.
Μα ποιός θα τους βάλει χέρι και ποιός θα αναδείξει το θέμα.
Ο ανήκων στη high society, εφοπλιστής, μεγαλοβιομήχανος, μεγαλοεργολάβος δεν θα κατέβη στο καφενείο, δεν θα βγει στο γυαλί για να υπερασπίσει τους κατέχοντες τις θέσεις της ηγεσίας του τόπου.
Ποιός μεγαλοδημοσιογράφος θα αναδείξει το θέμα όταν οι μηνιαίες αμοιβές τους έχουν από πίσω τέσσερα και πλέον μηδενικά. Οταν δημοσιογραφοπολιτικός, Πασοκονεοδημοκράτης, παίρνει δέκα χιλιάρικα για μια ωριαία συνέντευξη.
Πώς ο μεγαλοσυνδικαλιστής θα φωνάξει όταν ο ίδιος είναι μέλος τριών-τεσσάρων ή και περισσότερων Διοικητικών Συμβουλίων του δημόσιου τομέα και τσεπώνει έτσι για να συνεδριάζει ένα πολύ μα πολύ σεβαστό ποσό.
Ποιός πολιτικός θα αντιδράσει, όταν οι προεκλογικές εκστρατείες κοστίζουν πολύ και πληρώνονται από την τάξη των νεοπλούσιων.