Μπαμπινιώτη, πρέπει να προσθέσεις μια ακόμα λέξη στο Ελληνικό λεξιλόγιο.
Σπρέντ. Τη γράφουν τα κανάλια και με Ελληνικούς χαρακτήρες.
Όλοι μάθαμε τα σπρέντ και τί σημαίνουν.
Το ερώτημα βέβαια είναι αν η χώρα μας θα δηλώσει παύση πληρωμών.
Τα επιτόκια που πληρώνουμε ήδη ξέφυγαν και τα μέτρα της Κυβέρνησης, εάν αποδώσουν θα δοθούν σε ένα μεγάλο ποσοστό για τόκους και έτσι δεν θα πετύχουμε τίποτα.
Θα σας πω λοιπόν από τί εξαρτάται η πτώχευση ή μη της χώρας μας.
Θα σας πω κάτι που κανείς δεν το λέει.
Ούτε οι ξένοι, ούτε οι Ελληνες, συμπολίτευση και αντιπολίτευση, αναλυτές και κολοδημοσιογράφοι.
Θα σας το πω λοιπόν εγώ. Και θα το διαβάσουν οι καμία δεκαριά που μπαίνουν στο site μου.
Το εάν πτωχεύει ή όχι η χώρα εξαρτάται αποκλειστικά και μόνον από το κατά πόσον όλοι οι υπόλοιποι της Ευρωπαϊκής Ενωσης και οι ΗΠΑ, καταφέρουν να διατηρήσουν έστω και αναιμικούς ρυθμούς ανάπτυξης και ταυτόχρονα να αρχίσουν να μειώνουν τα ελλείμματά τους.
Ήδη έχουμε ενθαρρυντικά βήματα σ΄αυτή την κατεύθυνση. Η Αγγλία ανακοίνωσε για πρώτη φορά μικρό ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας της. Το ίδιο και οι ΗΠΑ.
Το μεγάλο στοίχημα όμως είναι εάν αυτό θα συνεχίσει να συμβαίνει με ταυτόχρονη μείωση των υπερβολικών ελλειμμάτων που έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια.
Εάν η ανάπτυξη δεν συνεχισθεί, βράστα Χαράλαμπε.
Οι ανεπτυγμένες οικονομίες θα συνεχίσουν να υπερδανείζονται για να προσφέρουν ρευστότητα στο σύστημα, τα ελλείμματα θα διογκωθούν, με αποτέλεσμα να έχουμε επανάληψη του Ελληνικού φαινομένου στις μεγάλες οικονομίες που θα ζητάνε απίστευτα νούμερα για να επαναχρηματοδοτήσουν τα δάνειά τους.
Σ΄αυτή την περίπτωση είναι βέβαιο ότι τα παγκόσμια κερδοσκοπικά κεφάλαια, που σήμερα τρέχουν στην Ελλάδα να τη δανείσουν με υψηλά επιτόκια για να κερδίσουν άκοπα απίστευτα ποσά, θα στραφούν στις μεγάλες και ισχυρές οικονομίες, όπου και εκεί θα μπορούν με ασφάλεια να επιτύχουν μεγάλες αποδόσεις και από την Ελλάδα είτε θα απομακρυνθούν οριστικά είτε θα δανείζουν με δυσθεώρητα επιτόκια, κάτι που σημαίνει τη βέβαιη χρεωκοπία μας. Σ΄αυτή την περίπτωση τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά, διότι κανείς δεν θα έλθει να μας βοηθήσει, αφού οι ξένοι θα έχουν τα δικά τους προβλήματα.
Ποιές μπορεί να είναι οι συνέπειες;
Αδυναμία πληρωμών μισθών και συντάξεων. Παύση πολλών δημοσίων έργων ή έξοδος από το Ευρώ, κοπή νομίσματος για τις πληρωμές, υποτίμηση της νέας δραχμής για να γίνει ανταγωνιστική η οικονομία μας, διψήφιοι ρυθμοί πληθωρισμού κλπ
Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010
Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010
Το αγροτικό ζήτημα
Μήπως κάποτε πρέπει κάποιοι να πουν αλήθειες.
Μήπως κάποτε πρέπει να αποφασίσουμε τί γεωργία θέλουμε:
Ευρωπαιϊκοδίαιτη ή μή;
Θέλουμε γεωργία που να στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στις επιδοτήσεις;
Δεν θα πρέπει κάποτε να πούμε ότι το καθεστώς των επιδοτήσεων πάει προς το τέλος της;
Δεν θα πρέπει να μιλήσουμε πως θα οδηγηθούμε σε γεωργία που παράγει ποιοτικά προϊόντα;
Μήπως πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η επιδοτούμενη γεωργία στην Ευρώπη και την Αμερική δημιούργησε συνθήκες έσχατης φτώχειας στην Αφρική;
όταν τεράστια ποσά οδηγούντο στα μπαμπάκια της Θεσσαλίας κάποια Αιγυπτιακά ή Κογκολέζικα μπαμπάκια, έμεναν στα ράφια ή πουλιόντουσαν σε εξευτελιστικές τιμές με αποτέλεσμα οι Αφρικάνοι να πεθαίνουν στα σαράντα τους, πολλές φορές από πείνα.
Δεν θα πρέπει να μιλήσουμε για κάποιους (αρκετούς) αγροτοσυνδικαλιστές, που χωρίς να εργάζονται κυκλοφορούν με τις αμαξάρες τους. Κάποτε δεν θα πρέπει να μιλήσουμε για τις μικρές και μεγάλες απάτες με τις επιδοτήσεις που ΟΛΟΙ οι αγρότες τις γνωρίζουν; Ακουγα για κάποιο μικρό χωριό στην Πελοπόννησο λίγων εκατοντάδων κατοίκων, στο οποίο κυκλοφορούν τρεις Μερσεντές και δύο Καγιέν (από αγρότες).
Δεν θα πρέπει να μιλήσουμε για την αντιοικονομική και παράλογη αγορά των δεκάδων χιλιάδων τρακτέρ;
Κάποτε δεν θα πρέπει κάποιος να αναδείξει το θέμα τους τεράστιου χρηματοβόρου και καταστρεπτικού για το περιβάλλον έργου της εκτροπής του Αχελώου, που είναι απόλυτα συνυφασμένου με τα μπαμπάκια της Θεσσαλίας , τα κανονάκια με τη κατασπατάληση του νερού και τις Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις.
Κάποιοι κάποτε πρέπει να πουν ότι σε όλη την Ευρώπη οι farmers οι agricolae, είναι ιδιοκτήτες μια ολοκληρωμένης φάρμας με τα αγροτικά προϊόντα, τα οικόσιτα ζώα την κτηνοτροφική μονάδα και άλλα. Ήδη πολλοί αγρότες στη Γερμανία έχουν γίνει μικροί παραγωγοί φιλικής προς το περιβάλλον ενέργειας για να συμπληρώσουν το εισόδημά τους. Στη χώρα μας υπάρχουν νέοι αγρότες με την οικοτουριστική τους μονάδα, άλλοι με το μικρό οινοποιείο, τα μελεσσοκομικά προϊόντα, τη μικρή βιομηχανία σαλατών. Άλλοι έχουν αρχίσει να παράγουν φακές και άλλοι γαϊδουράγκαθα για βιοντίζελ. Τεράστια ποσά κερδίζουν οι φραουλοπαραγωγοί, καλά ποσά απολαμβάνουν οι ροδοπαραγωγοί, ενώ όσοι έχουν αναδιαρθρώσει την παραγωγή εσπεριδοειδών με νέες ποικιλίες απολαμβάνουν ένα μικρό μεν αλλά όχι εξευτελιστικό εισόδημα.
Κάποιοι άλλοι έχουν στραφεί στη βιολογική γεωργία. Ο παραγωγός και τυποποιητής βιολογικού λαδιού μπορεί να απολαμβάνει ένα εισόδημα πολλαπλάσιο του παραγωγού που τον εκμεταλλεύεται ο μεγαλέμπορας.
Όλα αυτά δεν γίνονται αυτόματα. Δεν αλλάζουν εύκολα νοοτροπίες και το βασικότερο πρόβλημα για το μικροαγρότη δεν υπάρχουν οι πόροι για να κάνει το βήμα προς τα εμπρός.
Σήμερα λοιπόν πρέπει να δικεδικήσουν με κάθε δυναμικό μέσο οι μικροί αγρότες, την εκπόνηση ενός μεγάλου προγράμματος για τη στροφή της γεωργίας προς τα εμπρός.
Τέρμα στις Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, ναι στην ποιοτική αλλαγή των πραγμάτων προς τα εμπρός, ώστε ο μικρός αγρότης να μπορεί να επιβιώσει στο μέλλον, όχι ζητιανεύοντας, αλλά γιατί πουλάει το ποιοτικά ανώτερο αγροτικό προϊόν.
Τελειώνω με αυτό.
Χατζηγάκης ο χειρότερος Υπουργός Γεωργίας μεταπολιτευτικά.
Μήπως κάποτε πρέπει να αποφασίσουμε τί γεωργία θέλουμε:
Ευρωπαιϊκοδίαιτη ή μή;
Θέλουμε γεωργία που να στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στις επιδοτήσεις;
Δεν θα πρέπει κάποτε να πούμε ότι το καθεστώς των επιδοτήσεων πάει προς το τέλος της;
Δεν θα πρέπει να μιλήσουμε πως θα οδηγηθούμε σε γεωργία που παράγει ποιοτικά προϊόντα;
Μήπως πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η επιδοτούμενη γεωργία στην Ευρώπη και την Αμερική δημιούργησε συνθήκες έσχατης φτώχειας στην Αφρική;
όταν τεράστια ποσά οδηγούντο στα μπαμπάκια της Θεσσαλίας κάποια Αιγυπτιακά ή Κογκολέζικα μπαμπάκια, έμεναν στα ράφια ή πουλιόντουσαν σε εξευτελιστικές τιμές με αποτέλεσμα οι Αφρικάνοι να πεθαίνουν στα σαράντα τους, πολλές φορές από πείνα.
Δεν θα πρέπει να μιλήσουμε για κάποιους (αρκετούς) αγροτοσυνδικαλιστές, που χωρίς να εργάζονται κυκλοφορούν με τις αμαξάρες τους. Κάποτε δεν θα πρέπει να μιλήσουμε για τις μικρές και μεγάλες απάτες με τις επιδοτήσεις που ΟΛΟΙ οι αγρότες τις γνωρίζουν; Ακουγα για κάποιο μικρό χωριό στην Πελοπόννησο λίγων εκατοντάδων κατοίκων, στο οποίο κυκλοφορούν τρεις Μερσεντές και δύο Καγιέν (από αγρότες).
Δεν θα πρέπει να μιλήσουμε για την αντιοικονομική και παράλογη αγορά των δεκάδων χιλιάδων τρακτέρ;
Κάποτε δεν θα πρέπει κάποιος να αναδείξει το θέμα τους τεράστιου χρηματοβόρου και καταστρεπτικού για το περιβάλλον έργου της εκτροπής του Αχελώου, που είναι απόλυτα συνυφασμένου με τα μπαμπάκια της Θεσσαλίας , τα κανονάκια με τη κατασπατάληση του νερού και τις Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις.
Κάποιοι κάποτε πρέπει να πουν ότι σε όλη την Ευρώπη οι farmers οι agricolae, είναι ιδιοκτήτες μια ολοκληρωμένης φάρμας με τα αγροτικά προϊόντα, τα οικόσιτα ζώα την κτηνοτροφική μονάδα και άλλα. Ήδη πολλοί αγρότες στη Γερμανία έχουν γίνει μικροί παραγωγοί φιλικής προς το περιβάλλον ενέργειας για να συμπληρώσουν το εισόδημά τους. Στη χώρα μας υπάρχουν νέοι αγρότες με την οικοτουριστική τους μονάδα, άλλοι με το μικρό οινοποιείο, τα μελεσσοκομικά προϊόντα, τη μικρή βιομηχανία σαλατών. Άλλοι έχουν αρχίσει να παράγουν φακές και άλλοι γαϊδουράγκαθα για βιοντίζελ. Τεράστια ποσά κερδίζουν οι φραουλοπαραγωγοί, καλά ποσά απολαμβάνουν οι ροδοπαραγωγοί, ενώ όσοι έχουν αναδιαρθρώσει την παραγωγή εσπεριδοειδών με νέες ποικιλίες απολαμβάνουν ένα μικρό μεν αλλά όχι εξευτελιστικό εισόδημα.
Κάποιοι άλλοι έχουν στραφεί στη βιολογική γεωργία. Ο παραγωγός και τυποποιητής βιολογικού λαδιού μπορεί να απολαμβάνει ένα εισόδημα πολλαπλάσιο του παραγωγού που τον εκμεταλλεύεται ο μεγαλέμπορας.
Όλα αυτά δεν γίνονται αυτόματα. Δεν αλλάζουν εύκολα νοοτροπίες και το βασικότερο πρόβλημα για το μικροαγρότη δεν υπάρχουν οι πόροι για να κάνει το βήμα προς τα εμπρός.
Σήμερα λοιπόν πρέπει να δικεδικήσουν με κάθε δυναμικό μέσο οι μικροί αγρότες, την εκπόνηση ενός μεγάλου προγράμματος για τη στροφή της γεωργίας προς τα εμπρός.
Τέρμα στις Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, ναι στην ποιοτική αλλαγή των πραγμάτων προς τα εμπρός, ώστε ο μικρός αγρότης να μπορεί να επιβιώσει στο μέλλον, όχι ζητιανεύοντας, αλλά γιατί πουλάει το ποιοτικά ανώτερο αγροτικό προϊόν.
Τελειώνω με αυτό.
Χατζηγάκης ο χειρότερος Υπουργός Γεωργίας μεταπολιτευτικά.
Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010
(ν)τροπολογία
Πραγματικά ερασιτεχνική η αντιμετώπιση εκ μέρους της Κυβέρνησης του φόρου των γονικών παροχών.
Νύχτα πέρασαν μια (ν)τροπολογία σε τελείως άσχετο νομοσχέδιο. Στο νομοσχέδιο της Τίνας για τα δάση, νάσου μια (ν)τροπολογία που έλεγε ότι εάν γίνει από την ημέρα αυτή γονική παροχή ή εάν τύχει κάποιος και τα κακαρώσει μετά τη νύχτα που ψηφίστηκε η ντροπή, τότε οι δωρεοδόχοι ή οι κληρονόμοι θα πληρώσουν όχι με τα παλιά, αλλά με αυτά που θα γίνουν και θα ψηφιστούν αργότερα! Θα πληρώσουν δηλαδή άγνωστο φόρο!!
Άμοιρη Τίνα που προσπάθησες για μια ακόμα μπιρμπιλιά για να προστατέψεις τα δάση. Ήλθαν τα μεγάλα άχρηστα κεφάλια και σου πέρασαν την ντροπή τους στο νομοσχέδιό σου. Ρε που έμπλεξες.
Δεν γνωρίζω εάν είναι τόσο ηλίθιοι ή τόσο άχρηστοι οι ντροπολόγοι.
Μα τόσο δύσκολο είναι να περάσουν με τη μορφή του κατεπείγοντος ένα νόμο που να αλλάζει τα όρια και τα ποσοστά των φόρων στις δωρεές και στις κληρονομιές;
Το τρομερό είναι ότι οι άνθρωποι είναι τόσο άσχετοι που τελικά με αυτά που θα περάσουν θα εισπράξουν λιγότερα από πριν.
Εξηγούμαι. Λένε ότι θα αυξήσουν το αφορολόγητο σε 200.000 Ευρώ. Ας πάρουμε λοιπόν έναν μέσο γονιό που έχει δυο παιδιά. Ξαφνικά το αφορολόγητο διπλασιάζεται. Εάν έχει και τέσσερα εγγόνια καταλαβαίνετε τί έχει να γίνει. Οι άσχετοι δεν γνωρίζουν ότι οι περισσότερες από τις γονικές παροχές αφορούν τη μεταβίβαση της ψιλής κυριότητας; Αμέσως η αξία του μεταβιβαζόμενου ακινήτου μειώνεται κατά 20 έως 50% ανάλογα με την ηλικία του πατέρα. Υπολογίστε τώρα ότι η αντικειμενική αξία ενός διαμερίσματος είναι από 1.500 έως 2.000 ανά τετραγωνικό στις περισσότερες των περιπτώσεων. Κάντε το σχετικό υπολογισμό. Κάντε τους υπολογισμούς σας και θα δείτε ότι μπορούν να μεταβιβασθούν αφορολόγητα καμιά 400 τετραγωνικά εκεί που με το παλιό σύστημα τουλάχιστο μερικά χιλιάρικα θα τα εισέπραττε η Εφορία. Και ας αφήσουμε και κάποια άλλα κολπάκια για να αυξήσετε το αφορολόγητο που δεν θα σας τα πω εδώ.
Προτείνω το απλό.
Τέρμα το αφορολόγητο.
Τέλος μεταβίβασης 1% μέχρι τα διακόσια χιλιάρικα και μετά 5% και 10% για μεταβίβαση από γονείς προς παιδιά και παραπάνω για μακρινότερες συγγένειες. Λογικό δεν είναι όταν γίνεται μια μεταβίβαση να εισπράττεται ένα μικρό τέλος; Οχι και αφορολόγητα τελείως.
Απλά είναι τα πράγματα. Ασχετοι οι άνθρωποι.
Νύχτα πέρασαν μια (ν)τροπολογία σε τελείως άσχετο νομοσχέδιο. Στο νομοσχέδιο της Τίνας για τα δάση, νάσου μια (ν)τροπολογία που έλεγε ότι εάν γίνει από την ημέρα αυτή γονική παροχή ή εάν τύχει κάποιος και τα κακαρώσει μετά τη νύχτα που ψηφίστηκε η ντροπή, τότε οι δωρεοδόχοι ή οι κληρονόμοι θα πληρώσουν όχι με τα παλιά, αλλά με αυτά που θα γίνουν και θα ψηφιστούν αργότερα! Θα πληρώσουν δηλαδή άγνωστο φόρο!!
Άμοιρη Τίνα που προσπάθησες για μια ακόμα μπιρμπιλιά για να προστατέψεις τα δάση. Ήλθαν τα μεγάλα άχρηστα κεφάλια και σου πέρασαν την ντροπή τους στο νομοσχέδιό σου. Ρε που έμπλεξες.
Δεν γνωρίζω εάν είναι τόσο ηλίθιοι ή τόσο άχρηστοι οι ντροπολόγοι.
Μα τόσο δύσκολο είναι να περάσουν με τη μορφή του κατεπείγοντος ένα νόμο που να αλλάζει τα όρια και τα ποσοστά των φόρων στις δωρεές και στις κληρονομιές;
Το τρομερό είναι ότι οι άνθρωποι είναι τόσο άσχετοι που τελικά με αυτά που θα περάσουν θα εισπράξουν λιγότερα από πριν.
Εξηγούμαι. Λένε ότι θα αυξήσουν το αφορολόγητο σε 200.000 Ευρώ. Ας πάρουμε λοιπόν έναν μέσο γονιό που έχει δυο παιδιά. Ξαφνικά το αφορολόγητο διπλασιάζεται. Εάν έχει και τέσσερα εγγόνια καταλαβαίνετε τί έχει να γίνει. Οι άσχετοι δεν γνωρίζουν ότι οι περισσότερες από τις γονικές παροχές αφορούν τη μεταβίβαση της ψιλής κυριότητας; Αμέσως η αξία του μεταβιβαζόμενου ακινήτου μειώνεται κατά 20 έως 50% ανάλογα με την ηλικία του πατέρα. Υπολογίστε τώρα ότι η αντικειμενική αξία ενός διαμερίσματος είναι από 1.500 έως 2.000 ανά τετραγωνικό στις περισσότερες των περιπτώσεων. Κάντε το σχετικό υπολογισμό. Κάντε τους υπολογισμούς σας και θα δείτε ότι μπορούν να μεταβιβασθούν αφορολόγητα καμιά 400 τετραγωνικά εκεί που με το παλιό σύστημα τουλάχιστο μερικά χιλιάρικα θα τα εισέπραττε η Εφορία. Και ας αφήσουμε και κάποια άλλα κολπάκια για να αυξήσετε το αφορολόγητο που δεν θα σας τα πω εδώ.
Προτείνω το απλό.
Τέρμα το αφορολόγητο.
Τέλος μεταβίβασης 1% μέχρι τα διακόσια χιλιάρικα και μετά 5% και 10% για μεταβίβαση από γονείς προς παιδιά και παραπάνω για μακρινότερες συγγένειες. Λογικό δεν είναι όταν γίνεται μια μεταβίβαση να εισπράττεται ένα μικρό τέλος; Οχι και αφορολόγητα τελείως.
Απλά είναι τα πράγματα. Ασχετοι οι άνθρωποι.
Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010
Πρόγραμμα Capo d' Istria
Ήταν, θεωρώ, πολύ εύστοχη η ονομασία του πρώτου προγράμματος αναγκαστικής συνένωσης των Δήμων με την ονομασία του τότε αυταρχικού δεσπότη κόμητα Capo d' Istria. Ο Κυβερνήτης υπήρξε ο πλέον αυταρχικός, αντιδημοκρατικός και φίλαρχος ηγέτης που γνώρισε η πατρίδα μας.
Ένα από τα πρώτα μέτρα του ήταν να καταργήσει την αυτοδιοικητική λειτουργία που επί χρόνια με μεγάλη επιτυχία λειτουργούσε επί Οθωμαντικής αυτοκρατορίας και που έσωσε τα χωριά μας και εν πολλοίς τον Ελληνισμό της υπαίθρου και αντικατέστησε την αυτοδιοίκηση με αυτούς του γραφειοκρατικούς τεράστιους Δήμους, στους οποίους όρισε κάποιους τοποτηρητές του φίλους του αδελφού του, του μισητού Βιάρου Capo d' Istria.
Τώρα τι φταίει ο σπουδαίος αρχιτέκτονας της δημοκρατικής εποχής της Αθήνας, ο Καλλικράτης, και τον έκαναν πρόγραμμα νέων συνενώσεων και δημιουργίας Δήμων τεράτων με πλήρη πλέον και ολοσχερή κατάργηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δεν γνωρίζω.
Και τί χαζομάρα είναι αυτή που μας λένε για νέα "αρχιτεκτονική δομή" της Τοπικής Αυτοδιοίκησης!!! Και στο κατω-κάτω ητς γραφής τί τελικά φταίει η άμοιρη η αρχιτεκτονική και οι αρχιτέκτονες να χρεώνονται τις προσπάθειες πλήρους χειραγώγησης της Αυτοδιοίκησης από τα γαλαζοπράσινα φιλαράκια, που εναλάσσονται στην εξουσία, και επιχειρούν να φιμώσουν κάθε ανεξάρτητη φωνή σε τοπικό επίπεδο
Ένα από τα πρώτα μέτρα του ήταν να καταργήσει την αυτοδιοικητική λειτουργία που επί χρόνια με μεγάλη επιτυχία λειτουργούσε επί Οθωμαντικής αυτοκρατορίας και που έσωσε τα χωριά μας και εν πολλοίς τον Ελληνισμό της υπαίθρου και αντικατέστησε την αυτοδιοίκηση με αυτούς του γραφειοκρατικούς τεράστιους Δήμους, στους οποίους όρισε κάποιους τοποτηρητές του φίλους του αδελφού του, του μισητού Βιάρου Capo d' Istria.
Τώρα τι φταίει ο σπουδαίος αρχιτέκτονας της δημοκρατικής εποχής της Αθήνας, ο Καλλικράτης, και τον έκαναν πρόγραμμα νέων συνενώσεων και δημιουργίας Δήμων τεράτων με πλήρη πλέον και ολοσχερή κατάργηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δεν γνωρίζω.
Και τί χαζομάρα είναι αυτή που μας λένε για νέα "αρχιτεκτονική δομή" της Τοπικής Αυτοδιοίκησης!!! Και στο κατω-κάτω ητς γραφής τί τελικά φταίει η άμοιρη η αρχιτεκτονική και οι αρχιτέκτονες να χρεώνονται τις προσπάθειες πλήρους χειραγώγησης της Αυτοδιοίκησης από τα γαλαζοπράσινα φιλαράκια, που εναλάσσονται στην εξουσία, και επιχειρούν να φιμώσουν κάθε ανεξάρτητη φωνή σε τοπικό επίπεδο
Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010
Μπιρμπιλιά
Τη σταύρωσαν την Τίνα για τα τέλη κυκλοφορίας.
Δεν μπόρεσαν οι Πασόκοι να τα βάλουν με τη μεγάλη κατηγορία των μικροαστών αυτοκινητιστών.
Θα χαριστούν φαίνεται και στους μεγαλοαστούς Πορσεδάκηδες.
Δεν αντιλαμβάνομαι για ποιό λόγο το mea culpa του Γιωργάκη και το άδειασμα της όμορφης μπιρμπιλιάς για τα τέλη κυκλοφορίας.
Ποιός ζημιώνεται.
Ο μεγαλοαστός με τη παλαιά Τζάγκουαρ, την καινούργια BMW και τα δύο σπιντάτα αυτοκίνητα για τους κανακάρηδες; Πλήρωσαν πολλά; Καλά τους έκαναν. Και παραπάνω να τους έβαζαν.
Ο μεσομεγαλοαστός με τη Μερτσέντα και το δεύτερο παλαιό αυτοκίνητο για την κυρά; Πλήρωσαν πολλά; Καλά τους έκαναν. Και παραπάνω να τους έβαζαν.
Ο μεσοαστός με το Γιαπωνέζικο μεγάλο αυτοκίνητο που ακόμα το χρωστάει και με το δεύτερο μικρότερο; Πλήρωσαν πολλά; Δεν έχουν παρά να μείνουν με ένα αυτοκίνητο πιο καινούργιο που δεν επιβαρύνεται με επιπλέον τέλη.
Ο μικροαστός με το FORD των 1800 κυβικών που και αυτός το χρωστάει; Δεν έχει παρά να πάει σε ένα πιο μικρό με λίγα τέλη.
Πρόβλημα βλέπω μόνον στον μισθωτό και τον μικροσυνταξιούχο που έχει ΕΝΑ μόνον αυτοκίνητο τριάντα ετών, που δεν έχει να αγοράσει άλλο; Μόνον γι΄αυτόν υπάρχει πρόβλημα.
Αντί λοιπόν να ανακαλέσουν την μπιρμπιλιά θάπρεπε να την βελτιώσουν με επιπλέον τέλη για όλα τα αυτοκίνητα και με επιστροφή χρημάτων στους μισθωτούς και συνταξιούχους με μικρά εισοδήματα και στους ανέργους.
Γειά σου Τίνα!
Αναρωτιέμαι: Πότε θα καταλάβεις ότι έχει μπλέξει στο αβυσσαλέο στόμα του πράσινου λύκου.
Δεν μπόρεσαν οι Πασόκοι να τα βάλουν με τη μεγάλη κατηγορία των μικροαστών αυτοκινητιστών.
Θα χαριστούν φαίνεται και στους μεγαλοαστούς Πορσεδάκηδες.
Δεν αντιλαμβάνομαι για ποιό λόγο το mea culpa του Γιωργάκη και το άδειασμα της όμορφης μπιρμπιλιάς για τα τέλη κυκλοφορίας.
Ποιός ζημιώνεται.
Ο μεγαλοαστός με τη παλαιά Τζάγκουαρ, την καινούργια BMW και τα δύο σπιντάτα αυτοκίνητα για τους κανακάρηδες; Πλήρωσαν πολλά; Καλά τους έκαναν. Και παραπάνω να τους έβαζαν.
Ο μεσομεγαλοαστός με τη Μερτσέντα και το δεύτερο παλαιό αυτοκίνητο για την κυρά; Πλήρωσαν πολλά; Καλά τους έκαναν. Και παραπάνω να τους έβαζαν.
Ο μεσοαστός με το Γιαπωνέζικο μεγάλο αυτοκίνητο που ακόμα το χρωστάει και με το δεύτερο μικρότερο; Πλήρωσαν πολλά; Δεν έχουν παρά να μείνουν με ένα αυτοκίνητο πιο καινούργιο που δεν επιβαρύνεται με επιπλέον τέλη.
Ο μικροαστός με το FORD των 1800 κυβικών που και αυτός το χρωστάει; Δεν έχει παρά να πάει σε ένα πιο μικρό με λίγα τέλη.
Πρόβλημα βλέπω μόνον στον μισθωτό και τον μικροσυνταξιούχο που έχει ΕΝΑ μόνον αυτοκίνητο τριάντα ετών, που δεν έχει να αγοράσει άλλο; Μόνον γι΄αυτόν υπάρχει πρόβλημα.
Αντί λοιπόν να ανακαλέσουν την μπιρμπιλιά θάπρεπε να την βελτιώσουν με επιπλέον τέλη για όλα τα αυτοκίνητα και με επιστροφή χρημάτων στους μισθωτούς και συνταξιούχους με μικρά εισοδήματα και στους ανέργους.
Γειά σου Τίνα!
Αναρωτιέμαι: Πότε θα καταλάβεις ότι έχει μπλέξει στο αβυσσαλέο στόμα του πράσινου λύκου.
Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010
Το κύκλωμα των φαρμάκων
Εδώ θα διαβάσετε αλήθειες που οι άλλοι δεν σας λένε.
Θα σας πώ κάποιες βασικές αιτίες που η δαπάνη των ασφαλιστικών ταμείων για φάρμακα έχει εκτοξευθεί στα ύψη.
Σε πολλές περιπτώσεις ο άνθρωπος έχει από μόνος του τις εσωτερικές δυνάμεις να ανταπεξέλθει μια ασθένεια που δεν είναι σοβαρή. Ο γιατρός όμως, πολλές φορές με την πίεση του ασθενούς, θα δώσει αντιβίωση και μάλιστα πολύ ακριβή. Μέχρις εδώ κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει, αφού γιατρός είναι και έτσι κρίνει. Ομως την σήμερον ημέρα ο γιατρός θα γράψει όχι μόνον μια αντιβίωση που κοστίζει επτά, δέκα ή και είκοσι ευρώ, θα γράψει μαζί όχι μόνον ένα παυσίπονο αλλά ξαφνικά εδώ και λίγο καιρό μαζί πλέον συνταγογραφεί και ένα προστατευτικό στομάχου που κοστίζει καμιά σαρανταριά και πλέον ευρώ που στις περισσότερες φορές είναι τελείως άχρηστο, αφού ο ασθενής έχει πολύ γερό στομάχι. Αντί λοιπόν να δίδεται το προστατευτικό στομάχου σ΄αυτούς που έχουν πρόβλημα, το χορηγούν στους πάντες. Ετσι ενώ τα φάρμακα που χρειάζεται κάποιος κοστίζει 66 λεπτά (μια ασπιρίνη) ή άντε το πολύ καμιά δεκαριά ευρώ, ξαφνικά το συναχάκι του ασφαλισμένου επιβαρύνει το ταμείο του με εβδομήντα ευρώ. Ακούστε και το ωραίο. Την αντιβίωση τη δίδουν για πέντε έως επτά ημέρες. Ομως το κουτί για την προστασία του στομάχου έχει είτε 14 χάπια είτε 28 και επαρκεί για δύο ή για τέσσερες εβδομάδες, επομένως τα μισά τουλάχιστον χάπια πάνε χαμένα ούτως ή άλλως. Ακούστε και το καλύτερο. Πολλοί γιατροί γράφουν το κουτί με τα 28 χάπια και με τη διπλάσια τεράστια τιμή. Αλλά ακούστε και το ακόμα καλύτερο. Αφού οι γιατροί γράφουν το κουτί με τα 28 χάπια τα δεκατεσσάρια τείνουν να εξαφανισθούν από την αγορά Αλλά ακούστε και το ακόμα περισστότερο καλύτερο. Ενώ τα βασικά φάρμακα για την ασθένεια είναι το παυσίπονο και η αντιβίωση και η προστασία του στομάχου απλώς συμπληρωματική, οι γιατροί σε κάποιες περιπτώσεις γράφουν στη συνταγή πρώτο το προστατευτικό του στομάχου και μάλιστα αυτό με τα 28 χάπια για να νομίζουν οι ασθενείς ότι αυτό είναι το βασικό για να τους κάνει καλά. Τώρα τί λέτε. Δεν τα αρπάζουν από τις φαρμακευτικές εταιρίες. Πονάει το κεφάλι κάποιου, που θα μπορούσε να πάρει ένα Ντεπονάκι που κάνει 66 λεπτά και ξαφνικά βρίσκεται με μιά συνταγή που κάνει 70 ευρώ. Αίσχος.
Εχω και άλλο ωραίο να σας πω, που θα το μάθετε εδώ.
Ενα καινούργιο φάρμακο που λανσάρετε στην αγορά συνήθως έχει μια πολύ υψηλή τιμή. Τούτο δικαιολογείται από τις μεγάλες πολυεθνικές των φαρμάκων, και ίσως εν μέρει δικαίως, από τα πολύ μεγάλα έξοδα έρευνας, αφού από τα εκατό φάρμακα που ξεκινάει κάποιος να ερευνά το πολύ πέντε φθάνουν στην αγορά. Τα άλλα κόβονται σε κάποια φάση. Μέχρις εδώ όλα λογικά μέχρις κάποιου σημείου. Η πατέντα όμως του φαρμάκου διαρκεί μόνον κάποια χρόνια. Μετά κάθε εταιρία μπορεί να χρησιμοποιήσει την ίδια δραστική ουσία και να προωθήσει στην αγορά το ίδιο φάρμακο με άλλη εμπορική ονομασία. Εδώ θάταν λογικό η τιμή να καταβαραθρωθεί, αφού έξοδα έρευνας δεν υπάρχουν και τα έξοδα παραγωγής είναι ουσιαστικά πολύ μικρά. Ομως τούτο όχι μόνον δεν γίνεται αλλά και απαγορεύεται!!! Η ελεύθερη αγορά και ο καπιταλισμός στο όλο τους το μεγαλείο. Ετσι η εταιρία Glaxo οικονόμησε με το Ζαντάκ, αλλά και όταν έληξε η προστασία της πατέντας της ρανιτιδίνης και πουλάνε και άλλες εταιρίες ρανιτιδίνη, η τιμή σε όλα τα παρόμοια φάρμακα είναι η ίδια. Το ιδιο γίνεται με ομεπραζόλη, το ίδιο και με τη κλαριθρομυκίνη, φάρμακα πολύ ακριβά που επιβαρύνουν τα ασφαλιστικά ταμεία.
Με τα κυκλώματα όμως αυτά των φαρμάκων και τους τρόπους αντιμετώπισής τους από τα ασφαλιστικά ταμεία θα επανέλθω
Θα σας πώ κάποιες βασικές αιτίες που η δαπάνη των ασφαλιστικών ταμείων για φάρμακα έχει εκτοξευθεί στα ύψη.
Σε πολλές περιπτώσεις ο άνθρωπος έχει από μόνος του τις εσωτερικές δυνάμεις να ανταπεξέλθει μια ασθένεια που δεν είναι σοβαρή. Ο γιατρός όμως, πολλές φορές με την πίεση του ασθενούς, θα δώσει αντιβίωση και μάλιστα πολύ ακριβή. Μέχρις εδώ κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει, αφού γιατρός είναι και έτσι κρίνει. Ομως την σήμερον ημέρα ο γιατρός θα γράψει όχι μόνον μια αντιβίωση που κοστίζει επτά, δέκα ή και είκοσι ευρώ, θα γράψει μαζί όχι μόνον ένα παυσίπονο αλλά ξαφνικά εδώ και λίγο καιρό μαζί πλέον συνταγογραφεί και ένα προστατευτικό στομάχου που κοστίζει καμιά σαρανταριά και πλέον ευρώ που στις περισσότερες φορές είναι τελείως άχρηστο, αφού ο ασθενής έχει πολύ γερό στομάχι. Αντί λοιπόν να δίδεται το προστατευτικό στομάχου σ΄αυτούς που έχουν πρόβλημα, το χορηγούν στους πάντες. Ετσι ενώ τα φάρμακα που χρειάζεται κάποιος κοστίζει 66 λεπτά (μια ασπιρίνη) ή άντε το πολύ καμιά δεκαριά ευρώ, ξαφνικά το συναχάκι του ασφαλισμένου επιβαρύνει το ταμείο του με εβδομήντα ευρώ. Ακούστε και το ωραίο. Την αντιβίωση τη δίδουν για πέντε έως επτά ημέρες. Ομως το κουτί για την προστασία του στομάχου έχει είτε 14 χάπια είτε 28 και επαρκεί για δύο ή για τέσσερες εβδομάδες, επομένως τα μισά τουλάχιστον χάπια πάνε χαμένα ούτως ή άλλως. Ακούστε και το καλύτερο. Πολλοί γιατροί γράφουν το κουτί με τα 28 χάπια και με τη διπλάσια τεράστια τιμή. Αλλά ακούστε και το ακόμα καλύτερο. Αφού οι γιατροί γράφουν το κουτί με τα 28 χάπια τα δεκατεσσάρια τείνουν να εξαφανισθούν από την αγορά Αλλά ακούστε και το ακόμα περισστότερο καλύτερο. Ενώ τα βασικά φάρμακα για την ασθένεια είναι το παυσίπονο και η αντιβίωση και η προστασία του στομάχου απλώς συμπληρωματική, οι γιατροί σε κάποιες περιπτώσεις γράφουν στη συνταγή πρώτο το προστατευτικό του στομάχου και μάλιστα αυτό με τα 28 χάπια για να νομίζουν οι ασθενείς ότι αυτό είναι το βασικό για να τους κάνει καλά. Τώρα τί λέτε. Δεν τα αρπάζουν από τις φαρμακευτικές εταιρίες. Πονάει το κεφάλι κάποιου, που θα μπορούσε να πάρει ένα Ντεπονάκι που κάνει 66 λεπτά και ξαφνικά βρίσκεται με μιά συνταγή που κάνει 70 ευρώ. Αίσχος.
Εχω και άλλο ωραίο να σας πω, που θα το μάθετε εδώ.
Ενα καινούργιο φάρμακο που λανσάρετε στην αγορά συνήθως έχει μια πολύ υψηλή τιμή. Τούτο δικαιολογείται από τις μεγάλες πολυεθνικές των φαρμάκων, και ίσως εν μέρει δικαίως, από τα πολύ μεγάλα έξοδα έρευνας, αφού από τα εκατό φάρμακα που ξεκινάει κάποιος να ερευνά το πολύ πέντε φθάνουν στην αγορά. Τα άλλα κόβονται σε κάποια φάση. Μέχρις εδώ όλα λογικά μέχρις κάποιου σημείου. Η πατέντα όμως του φαρμάκου διαρκεί μόνον κάποια χρόνια. Μετά κάθε εταιρία μπορεί να χρησιμοποιήσει την ίδια δραστική ουσία και να προωθήσει στην αγορά το ίδιο φάρμακο με άλλη εμπορική ονομασία. Εδώ θάταν λογικό η τιμή να καταβαραθρωθεί, αφού έξοδα έρευνας δεν υπάρχουν και τα έξοδα παραγωγής είναι ουσιαστικά πολύ μικρά. Ομως τούτο όχι μόνον δεν γίνεται αλλά και απαγορεύεται!!! Η ελεύθερη αγορά και ο καπιταλισμός στο όλο τους το μεγαλείο. Ετσι η εταιρία Glaxo οικονόμησε με το Ζαντάκ, αλλά και όταν έληξε η προστασία της πατέντας της ρανιτιδίνης και πουλάνε και άλλες εταιρίες ρανιτιδίνη, η τιμή σε όλα τα παρόμοια φάρμακα είναι η ίδια. Το ιδιο γίνεται με ομεπραζόλη, το ίδιο και με τη κλαριθρομυκίνη, φάρμακα πολύ ακριβά που επιβαρύνουν τα ασφαλιστικά ταμεία.
Με τα κυκλώματα όμως αυτά των φαρμάκων και τους τρόπους αντιμετώπισής τους από τα ασφαλιστικά ταμεία θα επανέλθω
Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2010
Αιρετικά για τη δημόσια υγεία
Συνεχίζω τα πρωτοποριακά αιρετικά μου περί δαπανών για την υγεία.
Επαναλαμβάνω κάποιες σκέψεις μου.
Για ποιο λόγο θα πρέπει ο άνθρωπος που διατρέφεται σωστά με τη δική μας μεσογειακή κουζίνα να πρέπει να επιδοτεί τις ασθένειες αυτών που καταβροχθίζουν όλα τα ανθιυγιεινά.
Για ποιό λόγο ένας μη καπνιστής και αθλούμενος να πρέπει να πληρώνει τα ίδια ασφάλιστρα με τον καπνιστή των τριών πακέτων ημερησίως που αράζει την αρίδα του και έχει τα πνευμονοεμφράγματα στην ημερήσια διάταξη;
Θεωρώ λοιπόν ότι είναι αναγκαίο να επιβραβεύεται ο διάγων βίον υγιεινόν. Μπορεί ο καθείς να κάνει ο,τι θέλει, να ζεί όπως θέλει, όμως δεν πολυγουστάρω να του πληρώνω εγώ από πάνω τα φάρμακα της καρδιοπάθειάς του.
Από την άλλη δεν αντιλαμβάνομαι ορισμένες απαγορεύσεις που υπάρχουν οι οποίες είναι για προστασία μόνον ημών των ιδίων.
Θεωρώ ότι ο καθείς άνω των 30 ετών έχει το δικαίωμα να οδηγάει χωρίς ζώνη. Δεν κάνει κακό σε κανέναν παρά μόνον κινδυνεύει ο ίδιος. Το ίδιο δικαίωμα πρέπει να έχει ο τριαντάρης μοτοσυκλετιστής, να οδηγάει χωρίς κράνος. Ομως άν τραυματισθεί καθόλου δεν θα πρέπει να τον πληρώνει σ΄ αυτήν την περίπτωση η κοινωνική ασφάλιση με τις δικές μου εισφορές. Επειδή όμως δεν μπορούμε και να τον αφήσουμε αβοήθητο, προτείνω να θεσπισθεί ετήσιο τέλος, μαζί με τα ασφάλιστρα των αυτοκινήτων με το οποίο θα δίδεται στον οποιοδήποτε να οδηγάει μηχανή χωρίς κράνος ή αυτοκίνητο χωρίς ζώνη ή και να φουμάρει σε δημόσιο χώρο.
Από την άλλη προτείνω να θεσπισθεί ειδική έκπτωση από τα ασφάλιστρα που θα δικαιούται ο κάθε ασφαλισμένος, που έχει ιδανικό βάρος. Θα μπορεί δηλαδή να περνάει δις ετησίως από μια επιτροπή που θα του δίδει πιστοποιητικό για να τύχει έπτωσης από τα ασφάλιστρα.
Εχω και άλλα να προτείνω που θα λύσουν οριστικά, πιστεύω το οικονομικό πρόβλημα της ασφάλισης για τα ιατροφαρμακευτικά.
Ο χειμώνς όμως είναι μπροστά μας και θα σας τα πω εν καιρώ.
Επαναλαμβάνω κάποιες σκέψεις μου.
Για ποιο λόγο θα πρέπει ο άνθρωπος που διατρέφεται σωστά με τη δική μας μεσογειακή κουζίνα να πρέπει να επιδοτεί τις ασθένειες αυτών που καταβροχθίζουν όλα τα ανθιυγιεινά.
Για ποιό λόγο ένας μη καπνιστής και αθλούμενος να πρέπει να πληρώνει τα ίδια ασφάλιστρα με τον καπνιστή των τριών πακέτων ημερησίως που αράζει την αρίδα του και έχει τα πνευμονοεμφράγματα στην ημερήσια διάταξη;
Θεωρώ λοιπόν ότι είναι αναγκαίο να επιβραβεύεται ο διάγων βίον υγιεινόν. Μπορεί ο καθείς να κάνει ο,τι θέλει, να ζεί όπως θέλει, όμως δεν πολυγουστάρω να του πληρώνω εγώ από πάνω τα φάρμακα της καρδιοπάθειάς του.
Από την άλλη δεν αντιλαμβάνομαι ορισμένες απαγορεύσεις που υπάρχουν οι οποίες είναι για προστασία μόνον ημών των ιδίων.
Θεωρώ ότι ο καθείς άνω των 30 ετών έχει το δικαίωμα να οδηγάει χωρίς ζώνη. Δεν κάνει κακό σε κανέναν παρά μόνον κινδυνεύει ο ίδιος. Το ίδιο δικαίωμα πρέπει να έχει ο τριαντάρης μοτοσυκλετιστής, να οδηγάει χωρίς κράνος. Ομως άν τραυματισθεί καθόλου δεν θα πρέπει να τον πληρώνει σ΄ αυτήν την περίπτωση η κοινωνική ασφάλιση με τις δικές μου εισφορές. Επειδή όμως δεν μπορούμε και να τον αφήσουμε αβοήθητο, προτείνω να θεσπισθεί ετήσιο τέλος, μαζί με τα ασφάλιστρα των αυτοκινήτων με το οποίο θα δίδεται στον οποιοδήποτε να οδηγάει μηχανή χωρίς κράνος ή αυτοκίνητο χωρίς ζώνη ή και να φουμάρει σε δημόσιο χώρο.
Από την άλλη προτείνω να θεσπισθεί ειδική έκπτωση από τα ασφάλιστρα που θα δικαιούται ο κάθε ασφαλισμένος, που έχει ιδανικό βάρος. Θα μπορεί δηλαδή να περνάει δις ετησίως από μια επιτροπή που θα του δίδει πιστοποιητικό για να τύχει έπτωσης από τα ασφάλιστρα.
Εχω και άλλα να προτείνω που θα λύσουν οριστικά, πιστεύω το οικονομικό πρόβλημα της ασφάλισης για τα ιατροφαρμακευτικά.
Ο χειμώνς όμως είναι μπροστά μας και θα σας τα πω εν καιρώ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
